Sayfamızda Peyami Safa Sözleri, Peyami Safa Alıntılar yer almaktadır.
PEYAMİ SAFA SÖZLERİ VE ALINTILARI
Deli ol, aşık olma.
Yaşamak değişmektir.
Asır tereddüt ediyor.
Kadın, erkeğin aynasıdır.
Her itimadın sonu gaflettir.
Hayat, nasıl görürseniz odur.
İyiler kaybetmez, kaybedilir.
Can sıkıntısı, asrın hastalığı.
Yüklerin en büyüğü evlenmektir.
Her şeyin yenisi, dostun eskisi.
Şüphenin verdiği nefret korkunçtur.
Ağaç nasılsa meyvesi de ona göredir.
Alçak gönüllü olmak bilginin süsüdür.
Kahramanlara acınmaz, minnet duyulur.
Sürüklenirsek hiçiz, dayanırsak varız.
Sıhhatte bile, saadetin rengi pembedir.
Dünya, tezatların ahengi üzerine kurulur.
Hayranlık, mağlup olmuş bir kıskançlıktır.
Bazı insanlar ölünceye kadar çocuk kalırlar!
Herkes yalandan nefret eder ve yalan söyler.
Ömür süren alışkanlıklar küçük yaştan başlar.
İnsan, dünyanın en geç olgunlaşan meyvesidir.
Kedinin kanadı olsaydı, serçelerin adı olmazdı.
Gözü tanede olan kuşun ayağı tuzaktan kurtulmaz.
Hasta bir ümit, sağlam bir yeisten daha fenadır.
İnsanın en kolay aldatabildiği budala kendisidir.
Kin ve aşk, ikisi de aynı kuvvette, beni yiyorlar.
Mutlu ol, çünkü kimse senin üzgün olmanı umursamıyor.
Galiba keder; yaşlı ile genç Peyami Safa Sözleri arasındaki farkı siliyor.
Ölüm bir eve girince, sağ kalanları da biraz öldürüyor.
Sıkıntı yapmayın, anlaşılmayan ruhlara deli demek adettir.
Din yüzünden gerilemedik, gerilediğimiz için dinden ayrıldık.
Eski başka eskimiş başkadır; nice eskiler var ki hiç eskimezler.
İkimiz de aynı hızla değişirken, birbirimizi nasıl tanıyabiliriz?
Belki de canımızı sıkacak bir şey olmadığı için canımız sıkılıyor.
Ancak şimdiye hâkimiz! Şimdi durmak için değil, şimdiden başlamak için.
Güzel fakat uygulaması olanaksız sözler, kokusuz güzel çiçeklere benzer.
Büyük bir hastalık geçirmeyenler, her https://www.neguzelsozler.com şeyi anladıklarını iddia edemezler.
Aşk aleyhinde bin şey söylenir, fakat insanlar gene sevmeye devam ederler.
Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır; zaman insanları değil, armutları olgunlaştırır.
İstediğin her şeyi yap ve yapabileceğin şeyi iste, hiç bir kaideye kulak asma. Yaşamanın sırrı budur.
Fikir sahibi olmaya mal sahibi olmaktan fazla ihtiyaç duyacağımız gün, gerçek zenginliğin sırrını bulacağız.
Aptallar bütün hayatları boyunca akıllı kişilerle gezseler bile gerçekleri öğrenemezler hiç, kaşık çorbanın lezzetini alabilir mi?
Başkalarının karısına kız kardeş gözüyle, başkasının servetine bir yığın toprak gözüyle ve bütün yaratıklara kendi canını taşıyorlarmış gibi bakan kimse gerçekten akıllı bir kişidir.
Doğu ile Batı arasındaki mücadele, bir insanın kendi nefsiyle mücadelesine benzer. Bunların sentezi, insanın var olmak için muhtaç olduğu vahdetin ifadesidir. İnsan, bütünlüğünü ve tamlığını ancak bu sentezde bulabilir.
Sevgi ile nefret arasında çok ince bir çizgi vardır. Birisinden nefret ediyorsanız ve bir gün onu yenemeyeceğinizi anladığınız zaman onu sevmeye başlarsınız. Ve yine birisini seviyorsanız ve bir gün onu yenebileceğinizi düşündüğünüz zaman ondan nefret etmeye başlarsınız.
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu Sözleri (1930)
Bizden uzaklaşmadıkça bize görünmeyen sıhhat, alışkanlığın verdiği hissizlikle, sağlamların şuurundan kaçıp nasıl ve nereye saklanıyor? Onu ben görüyorum, çünkü benden uzak.
Dünyanın hiçbir Nüzhet’i yalan söylememelidir.
..Ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil,eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşırıyodum.Yalana her şey isyan etmelidir.Eşya bile: Damlardan kiremitler uçmalıdır,ağaçlar köklerinden sökülüp havada bir saniye içinde toz duman olmalıdır,camlar kırılmalıdır,hattâ yıldızlar düşüp gökyüzünde bin parçaya ayrılmalıdır.
En basit içtimaî dâvaları anlamayacak kadar yabancı tesirler altında şahsiyetlerini kaybeden bu insanlarla münakaşaya mecbur olmanın küçüklüğünden muzdariptim.
Meçhul ümitlere inanmadığım an,beni kurtaracak şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum.Ümit etmek bile az. Emin olmak ihtiyacı. Yalancı istikbalin şüpheli vaatlerine değil,teminatına ve senedine ihtiyacım var.
Felâketimizi başka biriyle taksim etmek saadettir fakat annelerle değil,annelerle değil.Annelere anlatılan kederler taksim değil zarbedilmiş (dövülmüş) olur.
Bir Tereddüdün Romanı Sözleri (1933)
Asır tereddüt ediyor.
Ben esrarlıyım, ben karanlığım diye bar bar bağıran şeyin esrarı kalır mı?[5]
Bu kaçan benliklerimizi birbirimizde aramak tecessüsü olmasaydı bir saniye bile konuşabilir miydik?
Evlenmek insanı yalnızlıktan kurtarmaz, belki daha müthiş bir yalnızlığa atar.[7]
Matmazel Noraliya’nın Koltuğu Sözleri (1949)
Ben’in Allah’ta yok olmaya koşması azizleri, insanlıkta yok olmaya koşması dahileri, millette yok olmaya koşması kahramanları yaratmıştır.
Delilik şüphesiz aptallıktan iyidir. Delilik var olmuş bir zekanın yok oluşudur; aptallık, var olmamış bir zekanın var olmamaya devam edişidir. Deliliğin hiç olmazsa mazisi şanlı. Aptallığın şerefli bir tarihi bile yok…
Yalnızız Sözleri (1951)
Âşıklara haber vermek isterim: Kalbin tüm meseleleri yalnız kalpte halledilir, çünkü bir hissin hakkından ancak başka bir his gelir. Ümitsiz bir aşkın panzehiri ise nefrettir.
Her sıkıntı bir isyan hazırlığıdır. Ruhta başlayan bu hazırlık vücudun hastalanması şeklinde organik bir isyana çevrilir.
Sevgi ile nefret arasında çok ince bir çizgi vardır. Birisinden nefret ediyorsanız ve bir gün onu yenemeyeceğinizi anladığınız zaman onu sevmeye başlarsınız. Ve yine birisini seviyorsanız ve bir gün onu yenebileceğinizi düşündüğünüz zaman ondan nefret etmeye başlarsınız.
İnsanın kandırdığı en büyük budala kendisidir.
İki tarafta da arzuyu gurura hesap vermeye çağıran iç muhasebe anları olmasaydı, kendi kendini yiyen aşkın işkenceleri ne kadar azalırdı.
Kendi kendimden nefretimin çerçevelediği ve çirkinleştirdiği bir dünyada yalnızım
Her hastalık önce ruhta başlayıp sonra vücuda sirayet etmiş bir isyandır. İnsanda hastalık kaderin aksiliklerine karşı bir intibaksızlıktır. Simeranya’da her türlü hastalığın âmilini evvela hastanın hayatında ve ruhunda ararlar.
Septisemi, verem, kanser hep boş lakırdı. İnsanı öldüren illet: SIKINTI. Öteki hastalıklar bunların görünüşleridir.
Halk sevginin veya alâkanın objesini ortadan kaldırmakla meseleyi kestirme halledeceğini sanır ve sevdiğini öldürür. Biz meselenin dışarıda değil, içimizde halledilebileceğini daha çok anlarız. Çünkü dâva yalnız sevgili ile kendimiz arasında değil, hattâ senin meselende olduğu gibi hiç değil, asıl dâva kendimizle kendimiz arasındadır. Sevgiliyi dışarda öldürmek neye yarar? İçimizde yaşadığı müddetçe, biz sadece bir şeklin katili olmakla kalırız. Onu içimizde öldürebilmeliyiz. Unutmak budur. Tereddüdün lüzumsuz. Rezil etmek veya öldürmek, yani mânen veya maddeten öldürmek, verdiği zafer gururu ne olursa olsun, meseleyi halletmez.
Kadın, Aşk, Aile Üzerine Sözleri
Ev kadınlığını hizmetçilik sandığı için kendisini Üniversiteye atan bir kızın kültüründen de, ahlakından da bu memlekete hiçbir hayır gelmez.
Kadın yüzünde bir neşter izi kadar çirkin duran çizgilerin ve buruşukların çoğu, erkek yüzünde, dışarıdan vurulan bir bıçağın değil, kafanın içinde kaynayan bir zekanın çalışma izleri olduğu için güzeldir.
Gerçek aşk sevgilinin bütün kusurlarını görür ve sever… Aşk inanmanın şiiridir. Aşk şüphe etmez. Aşk kıskanmaz. Aşk iğrenmez. Aşk çirkin bulmaz. Aşk küçümsemez. Aşk bencilliğin, kendini sevgiliden daha üstün görmenin, buhranın ve kötümserliğin tam zıddıdır. Aşk istemez, yalnız verir. Aşk bir mücadele değil âhenktir… Aşk bunun için ilâhidir… Gerçek aşkın bir tek değişmez vasfı vardır: Tükenmezlik… Aşk engellere ve hücuma uğradıkça kuvvetlenen ihtirastır. Rakipsizdir, yenilmez… Aşk kendi saadetini bir başkasınınkine feda etmektir… Mârifet bize yâr olmayan sevgiliyi kalbimizin içinde öldürmek! İşte en haklı, en mâsum, en kudretli ve en muhteşem cinayet.
