Bu sayfamızda İsmet Özel Sözleri, İsmet Özel Alıntılar yer almaktadır.
İnsan insanın ümididir.
Hepimiz ölecek yaştayız.
Var mısın yok yere ağlamaya.
Acı çekmek ruhun fiyakasıdır.
Kalbime döneceğim, ama hangi yolla?
Can taşımak, imkân taşımak demektir.
Gerçek sözler, söylenmemiş sözlerdir.
Ben dünyaya doğru yürümekle meşhurum.
Savaş bitmiş, ben nöbette unutulmuşum.
Çalakalem sevebilmek elimden gelmiyor.
Bir şehrin uzak semtleri gibi gözlerin.
Benim harcım değil, bir yar sevmek gizliden.
Şiir yüzümüze çarpan bir övgü veya sövgüdür.
Bir yer, bir gök ve ikisinin arasında insan.
Uyuma taklidi yapan insanı uyandıramazsınız.
Kar yağarken kirlenen bir şeydi benim yüzüm.
Şiire muhtaç olmak, olabilmek bir başarıdır.
Şiiri tanımak ve sevmek başlıbaşına bir iştir.
Neyin aslını öğrendiysem, orada acı buldu beni.
Yalnızlık illetini doğuran dünyevî hedeflerdir.
Usta ölmeden bana bir oyun öğret. İnsan olayım.
Ortama uymuyorum, çünkü dünyada evimde değilim.
“Ne derler acaba” diye kahrolası bir put vardır.
İnsan düşmeyi içine sindirememiş bir yaratıktır.
Sınırları aşmak da aşmamak da insanın elindedir.
Herkes kabul olan duasının bedelini ömrüyle öder.
Her şey bir yanıyla güzeldir, samimiyet büsbütün.
İçinde aydınlanan kişi ancak dışına ışık verebilir.
Duaların yerini hayaller aldığından İsmet Özel Sözleri beri zarardayız.
Hayat tasarruf edilmez; Ya sarf edilir, ya da israf.
Ya saadetine, yahut felâketine doğru yürür insanoğlu.
İnsanlar hangi dünyaya kulak kesilmişse ötekine sağır.
Ucunda ölüm olmayan şeyi ciddiye almak zorunda değiliz.
Asıl noksanımız noksanlığımızı kavrayamamaktan doğuyor.
İnanmak yerine aldanmak biz insanların kolayına gidiyor.
Sistemle savaşmak için sistemli olmak bir zorunluluktur.
Kafa karışıklığı iyidir, insan bir kafası olduğunu anlar.
Ömrümüzde hasretini çektiğimiz şeye asla kavuşamayacağız.
Neyi bastırdıysan göğsüne, göğsünü https://www.neguzelsozler.com soludukça büyüyen odur.
Susmanın suça iştirak olduğunu bilecek kadar aklım başımda.
Sakın ola iç dünyanızdaki derinden gelen şarkıyı dindirmeyin.
Cenneti özlüyoruz. Mü’min için dünya hayatı hasret hayatıdır.
Şiirde kelimeden vazgeçilmez ama şiir kelime sanatı değildir.
Şiir dil aracılığıyla dilin anlatım olanaklarının aşılmasıdır.
Cennet özlemi “utopia” değil. Bir avuntu, bir teselli de değil.
Bedeli ne olursa olsun Müslümanca yaşamanın haysiyetine talibiz.
Ana kucağı, bütün saldırılara karşı ilk barınak, ilk sığınaktır.
Daha öteye geçmek ve kavramak istiyorsak âşık olmamız gerekiyor.
Kendini bilen insan yardımın insanlardan gelmeyeceğini de bilir.
İnsan bazı günleri kitapların arasında saklayıp kurutmak istiyor.
Kelimeler insanın iç dünyasındaki bütün tınıların başlatıcısıdır.
Cenneti özlüyoruz. Ben özlüyorum, kalbimdekine hiç kimse yarsımasa da.
Yüküme bürünerek, sırtımın -diye düşündüm- nasibiymiş bir küfe yumurta.
