Bu sayfamızda İbrahim Tenekeci Sözleri, İbrahim Tenekeci Şiir Sözleri ve Alıntılar yer almaktadır.
Dünya dedim,
Bunu sende anladım..
Dünya küçüktür demişlerdi,
Nerdesin?
Ben uzaktan severim,
Seni de öyle sevdim.
Ağzın tat görmesin hayat,
Kandırdın beni.
Aklınız neredeyse,
Ahlakınız da oradadır.
Ve mirastan güzeldir,
Babadan kalma öğüt.
Kendine gel diyorsun,
Gelsem olmaz mı sana?
Yorgunum ziyadesiyle …
Sana tutunuyorum Allah’ım.
Namaz beş vakit,
Ahlak ise yirmi dört saat farzdır.
Düşüyor içime dipsiz bir kova,
Yaşamak ne zor kalbi olana.
Düzgün ve temiz bir hayat,
Bütün kötü planları alt üst eder.
Kırgınım.
Ve bunun ne anlama geldiğini henüz ben de bilmiyorum..
Kaçan gol kadar üzülmedik değil mi
Ölürken o güzel çocuklar afrikada.
Kimseyi kıramam ben kendimden başka.
Dümen bile kıramam incinir diye rota.
Bu dünyadaki en hassas terazi, insanın içidir.
Yaptığınız iş, içinize siniyor mu?
Tanımak hayal kırıklığı. Ne demiş şair:
“Fazla yakınlığın getirdiği uzaklıktayız.”
Kadın insanı rezil de etmez vezir de,
Sen ne olmak istersen sana yardımcı olur sadece..
Mesafe iyidir, ayrılık değil!
İnsanlık öldükçe nüfus artıyor.
Sen diyorum, gerisi Allah kerim.
Göç alan şehirler gibi gözlerin.
Nur içinde yatsın o kırık heves.
Yoruyor, yaralıyor dünya işleri.
Bizde yaralar sarılmaz, saklanır.
Nasıl sevdiysem, öyle kaldın sen.
Sen, hangi kıssadan düştün hisseme?
Kalbe dokunmayan her şey eksik kalır.
Değmiyor bazen uğruna yorulduklarımız.
Şu dökme ardımdan, ayrılık yeşermesin.!
Yaşlılık, ölümün tadını İbrahim Tenekeci Sözleri çıkarmak olmalı.
Var’la yok arasında yaşanır bazen aşklar.
Bizler misafiriz ve dünya, misafir terlikleri.
Bazen oluyor; Kaçmak değil de, gitmek duygusu.
Senin yanında ömrüm üzüyor diyecektim, demedim.
”İntihar, can alıcı bir konudur”, dedim. Güldüler.
Ölüp kurtulmak, dünya için en doğru teşhis olmalı.
Herkese yeter bahardan arta kalan razı olursak kısa.
‘Gel’ demeye hayat izin vermez. ‘Git’ demeye kalbin.
Mümkün olsa, ömrümüzü uzatmak https://www.neguzelsozler.com için canımızı vereceğiz.
İnsan bir fabrika olsaydı, ne üretiyor olurdu? Mazeret.
Profesyonel kötülerle amatör iyilerin kavgasının içindeyiz.
Dünyaya ait hiçbir şey, kardeşlikten daha kıymetli değildir.
Katlandığımız değil, razı olduğumuz insanlar dostlarımızdır.
Huzur denilen o mübarek kumaşın, ihtiyacım var her santimine.
Yarı yolda bırakılmak diye bir şey yoktur, yol orada bitmiştir.
lrmağın akıp gitmesini beklersek; gözlerimiz geçer ancak karşıya.
Uçsuz bucaksız bir dolaptır dünya. Bizler onun sayısız çekmecesi.
Gidecek yerim yok, gitmekten başka. Omuzumda kol geziyor, yalnızlık!
Önceden kış beyaz olurdu. Şimdi kışa kara diyorlar, eşyaya ise beyaz!
Daima aklımızda bulunsun: Doğruların gözle görülmeyen orduları vardır.
Herkesin uzağında, o ışıksız evlerde kapı altından giren soğuk gibisin.
Güzel söz, sadece yılanı değil, iyi şeyleri de saklandığı yerden çıkarır.
Birbirimize küsmüş gibiyiz. Demek ki, sözden daha kıymetli bir yere geldik.
Gam çekme gönül, konuşulmayanı da bir bilen, söylenmeyeni de bir duyan var.
Dizlerimizi kırıp kaderin karşısına oturduk, Ne diyecek, merakla bekliyoruz.
Çocukları politikacıların ve reklamcıların erişemeyeceği yerde saklamalıyız.
Gönül rahatlığıyla peşinden gidebileceğimiz kaç insan varsa, işte o kadarız.
Başımıza gelenlerden korkmadığımız için, bütün korktuklarımız başımıza geldi.
Kendinizi zor tuttuğunuz anlar vardır. Olgunluk, işte o noktadan sonra başlar.
Gerçi söylenmez böyle şeyler ulu orta, aşk diyor başka bir şey demiyor kalbim.
Bana günahtır, nereye gidersem orası senin yurdun, çünkü aklımdan çıkmıyorsun.
Kendimi de koysam ayağımın altına yine de yetişemiyorum ey aşk, omzunun hizasına.
