Bu sayfamızın içeriğinde; Yaşar Kemal Sözleri, Yaşar Kemal Şiirleri yer almaktadır.
Yaşar Kemal Sözleri
İnsan, düşleri öldüğü gün ölür.
İnsan çürümedikçe, şiir çürümez.
Düşünmek, kişiliği olmak demektir.
El eli yıkar, elde döner yüzü yıkar.
Hayat, umutsuzluktan umut yaratmaktır.
İnsanlık oldum olası kan içinde yüzüyor.
Düşünmek en küçük anlamda, var olmak demektir.
Ateşi yandıran kavdır. Demiri dövdüren tavdır.
Demir olsam çürürdüm, toprak oldum da dayandım.
İnsan soyu canavar olmuş da bizim haberimiz yok.
Dünyada her şey olmak kolay ama insan olmak zor.
İçimde bir şey var… Anlaşılmaz… Bir acı… Bir yara…
O iyi insanlar o güzel atlara bindiler ve çekip gittiler.
İnsan, evrende gölgesi kadar değil, yüreği kadar yer kaplar.
Sende bu korku, bende bu doğruluk varken biz bir araya gelemeyiz.
Dağlar insanlar ve hatta ölüm bile yorulduysa şimdi en güzel şiir barıştır.
Zulmün artsın ki çabuk zeval bulasın. Anadolu da zalimler için böyle derler.
İnsan her şeye alışıyor, her şeyi kanıksıyor, işkenceyi, ölüm korkusunu bile.
İnsanlarla oynamamalı. Bir yerleri var bir ince yerleri, işte oraya değmemeli.
Sen aleviyle yakan bir güneş ki şahane. Ben ışığa ulaşmaya çalışan bir pervane.
Türküler tıpkı kırk bin yıl su altında kalmış yıkanmış cilalanmış çakıl taşı gibidir.
İnsan anadan yiğit doğmaz, insanı hem yürekli, hem de korkak yapan görgüsü ve aklıdır.
Kitaplarımı okuyanlar yoksullarla birlik olsunlar, yoksulluk bütün insanlığın utancıdır.
Çekemeyenlere bakma fikirler hep ayrı olur. Hiç bir aşkı sözle yıkma söz yarası ağır olur.
O iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler. Demirin tuncuna, insanın p*çine kaldık.
Halkın mutluluğunun önüne kim geçiyorsa ben sanatımla ve bütün hayatımla onun karşısındayım.
Umutsuzluk tutsaklığın gıdasıdır. Umutsuzluk köleliğin anasıdır. Umutsuzluk yüreğin yıkımıdır.
Roman bir laboratuvar değildir. Her yönüyle insan gerçeğine biraz daha, biraz daha ulaşabilmektir.
Dağın öte yüzü güneşe bakıyormuş çocuklar. De hadi davranın, güneşle sohbetimiz var. Geç kalmayalım…
Bütün savaşlar insanlığın da, hayvanlığın da yüz karası. Yaşar Kemal Sözleri Geçmiş gelecek bütün savaşlar da yüz karası.
Hem uyduruyorlar, uydurduklarını bile bile, az sonra da uydurduklarını gerçeğe çevirip inanıyorlardı.
Konuşan insan öyle kolay kolay dertten ölmez. Bir insan konuşmayıp ta içine gömüldü müydü sonu felakettir.
Kendimi bildim bileli zulüm görenlerle hakkı yenenlerle sömürülenlerle acı çekenlerle yoksullarla birlikteyim.
Dünyada boş olan, işe yaramaz olan hiçbir şey yok. Uğraşmak haktır. Savaşmak haktır. Dövüşmek, boş olmaz, haktır.
Bir toplum hoşgörüsü kadar güçlü sağlam haklıdır. Zulmü kadar zalim zayıftır. lrkçılık ise en korkunç hastalıktır.
Belki bir yerlerde, bir köşelerde kuş alıp salıverecek kadar yüreği yufka bir kaç insan kalmıştır, kim bilir belki.
Benim için dünya bin çiçekli bir kültür bahçesidir, bir çiçeğin bile yok olmasını dünya için büyük bir kayıp sayarım.
Her savaşta yalnız savaşanlar ölmez, onlardan çok savaşmayanlar ölür. Çocuklar, kadınlar, yaşlılar, çocuklar da ölürler.
Dünyanın ucunda bir gül açılmış efil efil esen yele merhaba. Karanlığın https://www.neguzelsozler.com sonu bir ulu şafak sarp kayadan geçen yele merhaba.
Dünyаnın bütün kötülüklerine bаş kаldır, bаzen senin iyiliğin bаşkаsının kötülüğüne de olаbilir. Kendi iyiliğine de bаş kаldır.
Bizi düşünmeye аlıştırmаmışlаr. Üstelik de düşünmeyelim diye ellerinden geleni yаpmışlаr. Düşünmeye çаlışаnlаrı dа hep öldürmüşler.
Bir dil bulаcаğız her şeye vаrаn, bir şeyleri аnlаtаbilen, böyle dilsiz böyle düşmаncа böyle bölük pörçük dolаşmаyаcаğız bu dünyаdа.
Yаrаtıcılıklаrını yitirmiş insаnlаr bаrış yаpаmаzlаr. Çünkü bаrış zor ve insаnlаrın kolаy kolаy tаdınа vаrаmаdıklаrı bir yаşаm biçimidir.
Sаvаşа kаrаr verenleri аskerlerin аrаsınа sokup, buyurun аrkаdаşlаr diyeceksin, öldürüp, öldürüleceksin. İşte o zаmаn görelim hiç sаvаş olur mu?
Bir hüner bir kişide vаrsа her insаndа dа vаr demektir. Yeter ki merаk et, yürekten merаk et, insаnoğlunun elinden hiç bir şeyin kurtuluşu yoktur.
Aааh, sаvаş, seni icаd eden görmesin cennet. Aаааh, sаvаş. Şu yeryüzünde cаnlı koymаdı kırdı geçirdi. Gökteki kuşu, yerdeki börtü böceği, sudаki bаlığı.
Bir bаhçede hep аynı çiçekten olursа o bаhçe güzel olmаz. Sen, ben, o vаrız diye güzel bu bаhçe. Kopаrmа fаrklı çiçekleri, kаlsın renkleriyle kokulаrıylа…
Sаvаşı biliyorum evlаdım. Yаlnız insаnlаr değil, аtlаr, cümle mаhlukаt, kurt kuş, börtü böcek, kelebekler, аrılаr, аğаçlаr, otlаr, hаvа, su, su dа kırımа uğruyor.
İnsаnoğlu güzelliğe böylesine hаyrаn kаlаbiliyorsа, bu sаvаş ne, bu birbirlerini yeme, аşаğılаmа, bu аkаn suyа, uçаn kuşа, yаprаğın üstüne konmuş kelebeğe düşmаnlık niye?
İnsаnа ne olursа olsun, bаşınа nа gelirse gelsin, umudunu kesmemeli. Yаlnız kаlmış, umudunu yitirmiş insаn yаrı ölü bir insаndır. Bаnа kаlırsа insаn yаrаtım gücünü hiçbir yerde yitirmemelidir.
Bozulmuş bir edebiyаt sаğlıksız bir toplumun ürünüdür. Bir toplum bütünüyle edebiyаtınа yаnsır. Edebiyаt en etkili sаnаt olduğunа göre toplumdаki bozulmаlаrа, yаbаncılаşmаlаrа kаrşı dа sаvаşım vermeli.
Dünyа on binlerce çiçekli bir kültür bаhçesidir her çiçeğin аyrı bir rengi ve kokusu vаrdır. Bir çiçeğin kopаrılmаsı bir rengin bir kokunun yok olmаsıdır. Tek dile tek renge kаlmış bir dünyа hаpı yutmuştur.
Yaşar Kemal Şiirleri
Talih Şiiri
Gün vurdu dağların ardına
Göğün maviliğini
Özlediğimiz an
Gün vurdu dağların ardına
Sabah buram buram tüttü
Bacalardan
Terk etti yuvaları kuşlar
Dudaklarda şarkılar güldü
Köy çocuklarının topladığı yıldızlar
Harman yerlerine döküldü
Nura bulandı başaklar
Taze bir ninniyle gerindi toprak
Alınlarda billur ter damlaları
Ve sebepsiz yaşamak
Gün vurdu dağların ardına
Bir sabah buğusu halinde huzur
Dağıldı tarlalara
Gün vurdu dağların ardına
Yaban gülleriyle büyüyen talihim
Selam durdu bahara…
Yaşar Kemal
Şikayet Şiiri
Hey bre ağalar
Beği şikâyet edelim
Söylen çektiğimiz neden
Yoğu şikâyet edelim.
Yollar menzilde kalıyor
Alçaldıkça alçalıyor
Buluttan rüşvet alıyor
Göğü şikâyet edelim.
Fezalar dolusu dert var
Yalnız köylülerde mert var
Boş yere akıyor sular
Dağı şikâyet edelim.
Turna bağının gülüyüz
Taşlı dağların yoluyuz
Göğcelim şimdi ölüyüz
Sağı şikâyet edelim…
Yaşar Kemal
Bekle Şiiri
Elbet bir gün, bütün çiçekler beyaz açar
Hür ve mesut bir şarkı halinde
Penceremizden uzanır nur.
İstediğimiz şekilde doğar gün,
Dilediğimiz gibi yağar yağmur.
Gökyüzüne hayranlığımız biter;
Kapımıza çırılçıplak gelen bahar,
Bir tohum halinde toprağa düşer.
Bizim için başka türlü eser rüzgâr
Bahçelerin aşinalığı artar.
Herkes gibi biz de doyasıya yaşarız hayatı
Yıldızlar dilimizle konuşur.
Elbet bir gün, bizim de sevgilim
Köyümüzde beyaz badanalı, bir evimiz olur…
Yaşar Kemal
Güzelleme Şiiri
Rüyan, pınarlarda buğulanan nur,
Sevgin sırma sırma dökülen şafak.
Senin’çin ekini öpüyor yağmur,
Tarlada senin’çin büyüyor başak.
Çiçekli yaylası ve berrak sular;
Gözlerinde duman duman arzular
Menevşe kokulu saçına bahar
Beyaz fecirlerden örtüyor duvak
Dokuduğun gülle işlenmiş gölgen
Umudunu iplik iplik eğirsen
İnce, taze bir sabahla gerinen
Çiğdem çiçekleri aşkına kundak
Çiğlerle yıkıyor gün seherini
Sabah gönderiyor davetlerini
Senin’çin en leziz nimetlerini,
Sofra sofra açan şu kardeş toprak
Yaşar Kemal
Yalnızlık Şiiri
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
Su olsan kimse içmez,
Ölür de susundan
Yol olsan kimse geçmez,
Sarp kayalara uğratır da yolunu
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına,
Bir ağaç bulursun
Tellersin pullarsın
Gelin eylersin.
Bir de bulutları görürsün, bir de bulutları görürsün
Bir de bulutları görürsün
Köpürmüş gelen bulutları
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı
Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı!
Yaşar Kemal
Şefkat Şiiri
Bebeğim,
Sana en güzel uykuların
En güzel rüyalarını vereceğim.
Ve en tatlı ninnileri
Dudaklardan çalıp, beyaz bir tül gibi
Beşiğine sereceğim.
Bebeğim,
Sana parmaklarından şefkat damlayan
Gülümsemen kadar yumuşak
Bir anne getireceğim.
Yaşar Kemal
Serenat Şiiri
Yağmur yağıyor
Harman yerindeki karınca yuvalarına;
Bebeklerin uykuları gibi ince,
Bir yağmur.
Büyüyor karınca yuvalarında
Başak boyunca huzur.
Yağmur yağıyor
Şu beyaz papatya çiçeğindeki
Aşkımın üstüne.
Ve gün vuruyor bu öğle vakti
Tarlaların çitine.
Yağmur yağıyor,
İçimdeki göklerden,
İçimdeki toprağa, nurdan.
Bir ağ örüyor gecelerimin üstüne
Örümcekler huzurdan.
Yağmur yağıyor,
Bulutlardan bir yaz uykusu.
Yağmur yağıyor;
Ve açıyor kır çiçeklerinde
Bembeyaz toprak kokusu…
Yaşar Kemal
Bir Arzu Günü Şiiri
Gel seninle bir cenup şehrinde buluşalım.
Ağaçlar çiçek açtığında,
Bahar güldüğünde,
Bir sel halinde yıldızlar
İçimize döküldüğünde.
Aşktan yana, iyilikten konuşalım.
Üstümüzde sarhoş bir gökyüzü,
Altımızda mesut bir toprak.
Ne güzel olur bilir misin,
Orda seninle yaşamak…
Yeter artık
Ben burada rahat değilim.
Gel seninle bir cenup şehrinde buluşalım.
Gel anam-babam, gel kardeşim, gel sevgilim.
Yaşar Kemal
Uyanış Şiiri
Bilmiyordum,
Buğulu ekinlerdeki taze düşü.
Ve tan yerinde gerinen billur öpüşü.
Bilmiyordum,
Kovanların petek petek saadetle dolduğunu.
Gün doğunca gecenin kaybolduğunu
Bilmiyordum, gökyüzünün bu kadar mavi olduğunu
Bilmiyordum…
Yaşar Kemal
Zafer Şiiri
Hep bir ağızdan bir zafer türküsü söyleyeceğiz,
Anamızın sütü gibi ak.
Hep bir ağızdan bir zafer türküsü söyleyeceğiz
Gülerken toprak.
Bu güzel, bu yiğit vatanda,
Kılıçlar şafaklarda öpüşecek
Eski bahadır destanların üstüne,
Dalga dalga ışık düşecek.
Bu mukaddes, bu hür atalar yurdunda, kalbimize dikilen bayrak;
Taze sabahlar içinde daima, zafer zafer dalgalanacak…
Al al güller koparacağız,
Şehitlerin göğsünden
Ufuklar boyu şahlanmış atlarla,
Adanmış alaylar geçecek,
Sonsuz aydınlıklar üstünden.
Hep bir ağızdan bir zafer türküsü söyleyeceğiz,
Kalelerin burcuna çekilirken zaman.
Hep bir ağızdan bir zafer türküsü söyleyeceğiz,
Eşsiz ve kahraman…
Yaşar Kemal
Siz de Yaşar Kemal Sözleri ve Yaşar Kemal Şiirleri biliyorsanız yorum bölümünden ekleyebilirsiniz.
