Fazıl Say Sözleri

Sayfamızda Fazıl Say Sözleri yer almaktadır. Müzik en evrensel dildir. Bir yarım umuttur elimizde kalan, Göğüslemek için karanlık yarınları... İnsan iyi hissederse iyi yaşar. "iyi" ile sarmalandığında iyi şeyler üretir. İyi hissetmeyi, iyiye inanırsa bulur.. Utanç ölümden ağır bir histir. Benim göğe bakma durağım, müziğim. Para ile kültürün evliliği sona erdi. Bir an gelir: Metafizik fiziği yener. Yıkmak kolaydır. Yaratmak ise en zor olanı. Büyüdükçe, çocukluğumun şairleri de büyüdü içimde. Belki “laiklik” aslında özgürlüğe “aracı” olmaktır. Müziğin ruha dokunuşundaki şifa, insanoğluna özgüdür. Bu ölümlü hayatta yıkmak kolaydır. Var etmek, yaratmak zordur. Küçük yaşlardan itibaren piyano benim en sevdiğim oyuncak oldu. Ben Fazıl Say, müzisyenim. Müziğin tüm yönlerine ihtiyacım var. İnsanlar, sizi, sizin müziğinizde güzel kılar. Özünde iletişimdir müzik. Fikir tartışmaları ve haddini aşmış birkaç söz illaki hukukun sorunu mudur? Sevginin gücü, güce olan sevgiyi yendiği vakit, dünya aydınlığa kavuşacaktır. Sağır olduğum gün ben de arabesk müzik dinlemenin keyfini doya doya çıkaracağım. Renk ve ses! Ses rengi! Kendimi bildiğimden beri hep bunun peşinde değil miydim? Müzikçi, bir yazarın, bir ressamın, bir düşünürün dile getiremediği şeyleri söyler. Benim şarkım da denizden geliyor, denize gidiyor. Ama başka bir gezegenin denizine. Zincire vurulmuş gibiyim. Daha da beter! Hangi köle kendi elceğiziyle zincirlerini bağlar? Müziği; derdimizi anlatmak, kendimizi tüm gezegende anlaşılır bir şekilde ifade etmek için yaparız. Hemen değil ama, ileride Türkiye'den ayrılmayı düşünüyorum. Biz artık azınlıkta kaldık, dışlanıyoruz. Bu hayatta kendimden, besteci olarak yüz saatlik beste, yorumcu olarak da yüz saatlik kayıt istiyorum. Yetenek, mutluluk ya da acılar, çirkinlik ya da güzellikler üzerine yoğunlaştırır emeğini.“İnsan” için. Tabular ve önyargılarla insanlar birbirini düşman ilan ediyor. Çok da iyi bir dünya değil aslında burası. Bir piyanist, bir gün çalışmazsa kendi anlar. Bir hafta çalışmazsa, meslektaşları anlar. Bir ay çalışmazsa dünya anlar. Farklılıklarla dost olmak gerekiyor, ki onlar da seninle dost kalabilsin. Ama önce kendi yaşamınla dost olman gerekiyor. Sonuçta ulaşmak istediğim nokta sadelik, güzellik ve samimiyettir; kendine ulaşmaktır, bizleri anlatmaktır. Biz insanları. {relatedstart}862{relatedend} İnsanlık, siyasette ve sosyal yaşamda müziklerin başarabildiği dostluklara ve beraber tınlamaya ulaştığında gerçek barış gelecektir. Önemli olan müziğin dilini, şarkısını hissetmek. Bu bana büyük mutluluk veriyor. Sadece mükemmel piyano çalmak, bana mutluluk vermezdi. Ne demeli? Dünya tadımlık, gökyüzü temiz. Bulutlar bacalara takılırdı eskiden. Bugünse uçurtma uçuruyorsun arkadaşlarınla, şarkılar söylüyorsun. Bu ülkede nice nice değerli sanatçı, aydın, hapisler yattı, öldürüldü, sürüldü, kovuldu. Bu yasakçılık, bu zihniyet aslında kendisinin katilidir. Hayatta en çok severek dinlediğim enstrüman kemandır. İnanın son on-on beş yıldır evde müzik dinlediğimde piyanodan çok daha fazla keman yer alır. Kendimle çok savaştım ama barışta kendimi daha rahat hissediyorum. Kendimle olan savaşım çok sert oldu ve çok uzun zaman aldı. Şimdi barış zamanı. Kültürler kardeştir. “Kültür” siyasetin çok üstündedir. İnsanın özüyle ilgili bir güdü, Doğu ve Batı'nın dost olabileceği ortamdır kültür ve sanat. Şiirle, müzikle, sözle eğitildik. Doğru bildiğimiz uğruna savaşmayı, bencil değil paylaşan olmayı, kendi için değil toplum için var olmayı özümsedik. Dinsizden, dine zarar gelmez. Tarih boyunca dine en büyük zararı verenler hep din istismarı yapanlar, din üzerinden güç elde etmeye çalışanlar olmuştur. Bazen çok bunalsak da, çok yorulsak da, bıksak da, ezilsek de, haksızlıklara uğrasak da, yola devam etmekten başka çare yoktur. Hiç bir alternatif yoktur. Halk, sanatın ayağına gelmiyorsa, sanat halkın ayağına gidebilir. Düşünün, 80 kişilik bir orkestranın 70 biletli seyirciye konser vermesine tanıklık ediyoruz. {relatedstart}26823{relatedend} Her şarkının “kendi dünyası”, “kendi uygarlığı” olsun istedim. Müzikal açıdan hiç denenmemiş şeyleri tatmak istedim. Her şarkı bir “kısa film” gibi olsun istedim. Ben küçükken okuduğum bir kitap vardı. Bestecilerin hayatları. çok etkilenmiştim; Schubert uyurken yanında nota kağıdı tutarmış. Rüyasında ilham gelirse kaçırmasın diye. Mesele bir enstrümanı çalmak değildir. Mesele müzik yapmaktır. Mesele bir müzik parçasındaki tüm duygu ve düşünceleri aktarabilmektir.Burada enstrüman çalmak ikinci konudur. Beethoven’e mektup: Bak arkadaş, 8 yaşımdan beri senin eserlerini çalıyorum. .2021’de yani senin 250. doğum gününe kadar eserlerinin tamamını çalacağım. Ve iddia ediyorum seveceksin. Sonra tekrar çalmak, tekrar çalarken hataya dikkat etmek, dolasıyla daha büyük bir hayata düşmek, hür olmak yerine 'doğruluğu', ruh yerine de 'dikkatliliği' tercih etmek zorunda kalmak. Ellere bir şey yaptırtmak için uğraşmamalı. Eller zaten beyin ne düşünürse beraberinde yapmaktadır. El yoktur, düşünce vardır. Düşüncelere yoğunlaşmalı. Düşüncelerin "temizliğine" yoğunlaşmalı. Beethoven'ı anlamak bir yandan çok zor. Ama müziğiyle bir kere iç içe olduktan sonra, bu da zamanla olunuyor, ve olguNluğa erişildiğinde, onu anlamak çok kolay. Onun içindeki şarkıyı yoğun şekilde hissetmek mümkün. Mesele insanlığa bir şey kazandırmak, insanlık duvarına naçizane bir şeyler ekleyebilmektir. Çalışmak ve üretmektir. Bizler bu bilinçteyiz. Bizler bu bilinç ile yetiştirildik. Tarih, bizim emeklerimizi boşa çıkarmayacaktır. Laiklik, benim memleketim Türkiye’de, cesur lider Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyet ile özdeşleşmiş bir kavramdır. Bizler için laiklik bilimde, sanatta, sporda, her şeyde dünya yarışında var olmak isteyen Türkiye insanlarının, farklı inançlara ve farklı etnik kökenlere dağılmış halkına, eşit insan hakları veren, tüm inanışlara ve inançsızlara adil hak tanıyan, her tür felsefi düşünceyi özgür kılan bir üst adalet idi.