Canlılarda fizik yasalarının ihlal edildiğini düşünmek için hiçbir neden yoktur. Mucizevi, doğaüstü hiçbir şey yoktur, temel fizik kuvvetlerine rakip hiçbir RUHSAL ENERJİ yoktur.
Yeni bir mantık dalgası var Amerika, İngiltere, Avrupa, Avustralya, Güney Amerika, Orta Doğu ve Afrika’yı etkisine alan. Yeni bir mantık dalgası var, hurafelerin tutunduğu yerde.
Tanrı hakkında ne kadar az bilgi sahibi olursak olalım, emin olabileceğimiz tek şey onun da çok ama çok karmaşık olması gerektiğidir ve büyük ihtimalle de indirgenemez olacağıdır!
Neden Tanrı her şeyin bir açıklaması olarak kabul edilsin? Değildir. Bu bir açıklama noksanlığıdır, bir omuz silkmedir, ‘bilmiyorum’ demenin ruhsal ve ayinsel kılık değiştirmesidir.
İnsanlar ateist olduklarını söylediklerinde hiç tanrı olmadığını ispatlayabileceklerini kastetmiyorlardır. Kesin konuşmak gerekirse, bir şeyin var olmadığını ispatlamak imkansızdır.
Canlı organizmalar üç bin milyon yıldan daha uzun bir süre dünya üzerinde varoldular ve neden yaşadıklarını hiç bilemediler, ta ki güneş doğana ve ışınları bir tanesine ulaşana dek.
Her hareketini gözetleyen ve hatta bütün sahte düşüncelerini bile izleyen gökyüzündeki büyük gözetleme kamerasına veya kafanın içine yerleştirilmiş küçük dinleme aletine gerçekten inanıyor musun?
Din, insan şerefine hakarettir. Din olsa da olmasa da her zaman iyi şeyler yapan iyi insanlar ve kötü şeyler yapan kötü insanlar olacaktır. Ancak iyi insanların kötü şeyler yapabilmesi için din gerekir.
Kimya, tüm yıldızlarda ve tüm gezegenlerde sürüp giden bir oyundur. Oyuncuları atomlar ve moleküllerdir. En ender atomlar bile, bizim alışkın olduğumuz sayma ölçülerine göre, inanılmayacak derecede çoktur.
Herhangi biri herhangi bir anda Kambriyen kayaçlarında bir memeli fosili bulursa evrim teorisi anında yerle bir olurdu. Diğer bir deyişle evrim yanlışlanabilir bir teoridir. Dolayısıyla bilimsel bir teoridir.
Birçok dindar kişinin dinin kendilerini iyi birer birey olma konusunda motive ettiğini düşündüklerini biliyorum, özellikle de kişisel günahkârlığı sistematik biçimde sömüren inançlardan birinin mensubu iseler.
Yırtıcılar, kurban hayvanları yakalamak için mükemmelce ‘tasarlanmış’ gibi görünürken, kurban hayvanları da kaçabilmek için en az onlar kadar mükemmelce ‘tasarlanmış’ gibi görünür. Peki, Tanrı kimin tarafındadır?
Tanrının yabancıları öldürmekle ilgili bir sorunu yoktur. Bu bölümün ileriki satırlarında göreceğimiz üzere Eski Ahit’in Tanrısı kendi seçilmiş insanlarından sürekli olarak diğer kabileleri öldürmesini istemiştir.
Din bize görüşlerimizi değiştirmememiz gerektirdiğini ve ayrıca, kavranması mümkün, ilgi uyandırıcı konuların keşfedilmesini arzulamamayı öğretir. Din bilimin düzenini bozar ve kişinin idrak kabiliyetini baltalar.
Bertrand Russel kendisine, öldükten sonra Tanrı’nın “Neden bana inanmadığını bilmek istiyorum” sorusu karşısında ne cevap vereceği sorulduğunda şöyle yanıtlamıştır: “Yeterli kanıt yoktu Tanrım, yeterli kanıt yoktu.”
Evrim geçirmiş organlar, genelde zeki ve güçlüdürler, aynı zamanda açıklayıcı kusurları vardır; bu, eğer evrimsel bir geçmişleri varsa tam da beklememiz gerekendir ancak eğer tasarlanmışlarsa tam anlamıyla beklenmedik bir durumdur.
Evrimin uzun dönemli bir amacı yoktur. İnsanın kendini beğenmişliği, bizim türümüzün evrimin nihai amacı olduğu yolunda gülünç bir kavramı alkışlarla karşılasa da, evrim sürecinde uzak bir hedef, seçmede ölçüt olacak nihai bir kusursuzluk yoktur.
Bir gezegendeki zeki varlıklar, gün gelir, kendi varlıklarının nedenini soracak yaşa gelirler. Eğer günün birinde uzaydan dünyaya üstün yaratıklar gelirse, uygarlığımızın düzeyini değerlendirmek için soracakları soru şu olacaktır: “Evrimi keşfettiler mi?”
Peki ya dinsel davranış? İnsanlar neden oruç tutar, namaz kılar, diz çöküp ibadet eder, kendini kırbaçlar, bir duvarın önünde delice kafasını Richard Dawkins Sözleri sallar, haçlı savaşına gider, cihat yapar ya da yaşamı tüketen, hatta uç durumlarda yaşamı sonlandıran pahalıya mal olan eylemler gerçekleştirir?
Bir ateist olup olmadığım sorulduğunda, Zeus, Apollo, Amon Ra, Mithras, Baal, Thor, Wotan, Altın Buzağı ve Uçan Spagetti Canavarı’nı hesaba katarak soruyu soran kişinin de bir ateist olduğuna dikkat çekmeyi eğlendirici bir taktik olarak görürüm. Ben ona göre sadece bir tanrı öteye geçiyorum.
Az da olsa dindarsanız, büyük bir ihtimalle dininiz ailenizin dinidir. Eğer Arkansas’ta doğup, Hıristiyanlığın doğru, İslamiyet’in yanlış bir din olduğunu düşünüyorsanız, (Afganistan’da doğmuş olsaydınız tamamen tam tersini düşüneceğinizi bilerek) çocuklukta beyninizin yıkayanların kurbanısınız.
Bütün dinlerin, virüslerin salgınına çok benzer bir akıl hastalığı olduğunu düşünüyorum. Din mükemmel bir kültürel yapı, ama bu onu gerçek yapmıyor ve beni gerçek ilgilendiriyor. Çiçek virüsü mükemmel bir virüs, işini çok güzel yapıyor. Ama bu onun iyi olduğu ve yok olmasını istemediğim anlamına gelmiyor.
Tutucu din, sayısız masum, iyi niyetli ve hevesli genç beyne yönelik bilimsel öğretimi yıkmanın tutkusuyla hareket eder. Tutucu olmayan, ‘duyarlı’ din bunu yapmıyor olabilir. Ancak, çok küçük yaşlardaki çocuklara sorgusuz sadakatin bir erdem olduğunu öğreterek dünyayı tutucular için güvenli bir yer haline getirir.
Ben vejetaryen olmak istiyorum. Herkesin vejetaryen olmasını isterdim. 100 veya 200 yıl sonra bugünkü hayvanlara karşı davranış şekillerimizle dedelerimizin kölelere davranış şekillerine baktığımız gibi bakabiliriz. Çiftliklerde ve kesimhanelerde hayvanlara karşı zalimce muameleye karşı çıkmak bizim için çok önemlidir.
Dini kurallara uyulması konusunda en etkili olan doktrin, cehennem ateşi korkutmacasıdır. Çoğu çocuk ve bazı yetişkinler, ruhani kurallara uymazlarsa ölümden sonra korkunç azaplar içinde yanacaklarına inanırlar. Bu, Ortaçağ boyunca hatta günümüzde bile, büyük psikolojik acılara neden olmuş, alışılmışın ötesinde sevimsiz bir ikna tekniği ve çok da etkili.
Benim ya da diğer ateistlerin din karşısında ara sıra takındığımız bu düşmanca tavır sadece kelimelerle sınırlıdır. Ben ilahiyat kaynaklı bir tartışma yüzünden hiç https://www.neguzelsozler.com bir yere bomba atmayacağım, kimsenin kafasını kesmeyeceğim, kimseye taş fırlatmayacağım, kimseyi çarmıha gerip yakmayacağım, kimseye işkence etmeyeceğim veya gökdelenlere uçakla çarpmayacağım.
Ateizm neredeyse her zaman aklın sağlıklı bağımsızlığının ve de aslında sağlıklı bir zihnin işaretçisidir. Kalplerinin derinliklerinde ateist olduklarını bilen ancak bunu ailelerine ve hatta bazı durumlarda kendilerine bile itiraf edemeyen birçok kişi var. Bunun sebebi, kısmen de olsa, “ateist” kelimesinin özenle ve ısrarla çok kötü ve korkutucu bir etiket haline getirilmiş olması.
İnsanları korkutma konusunda büyük bir sinema üstadı olan Alfred Hitchcock’un bir zamanlar İsviçre’de araba sürerken aniden camdan dışarıyı işaret edip “Bu hayatımda gördüğüm en korkunç sahne” dediği söylenir. Gösterdiği şey, küçük bir çocukla sohbet eden ve elini çocuğun omzuna koymuş olan bir papazdı. Hitchcock arabanın camından dışarı kafasını çıkararak bağırdı: “Kaç küçük çocuk! Hayatını kurtarmak için kaç!
Kültürümüzün kalbindeki ağza alınmayacak büyük kötülük tektanrıcılıktır. Eski Ahit adıyla bilinen barbar bir Tunç Çağı metninden üç insanlık karşıtı din gelişmiştir: Yahudilik, Hristiyanlık ve İslam. Bunlar gök tanrılı dinlerdir. Ve tamamen ataerkildirler. (Tanrı her şeye gücü yeten Baba’dır) ve dolayısıyla, gök tanrı ve dünyevi erkek elçilerinin etkisine girmiş olan bu diyarlarda iki bin yıldır bir kadın nefreti var olmuştur.
Eğer Tanrının yokluğunda, “hırsızlık, tecavüz ve cinayet suçlarını işleyeceğinizi” onaylıyorsanız, ahlaksız bir insan olduğunuzu ifşa etmiş olursunuz “ve yanınızdan geçerken sizden oldukça uzak duracak kadar tedbirli oluruz”. Diğer yandan, eğer ilahi gözetim altında değilken bile iyi bir insan olmayı sürdüreceğinizi itiraf ederseniz, Tanrının varlığının iyi bireyler olmamız için zorunlu olduğu şeklindeki iddianızı ölümcül biçimde baltalamış olursunuz.
