Seni soruyorlar. Öldü mü diyeyim yoksa dönecek mi? İkisi de imkansız değil mi? Çünkü biliyorum; asla geri dönmezsin ve biliyorsun; sen benim için asla ölmezsin!
"Gidecek" diye düşündün, adın gibi emindin buna. Kalmak için gelmemişti. Kalmak için yaratılmamıştı. Bazı insanlara 'kal’ demekle "öl" demek aynı şeydi sanki.
Umut zaten bizi ayakta tutan
Geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı!!!
Ne güzel olurdu nasipteki sen olsan !!!
Herkes mi onu andırır?
Ölüm değil ise bizi ayıran yazık olmuş...
Yusuf bişey anlamadım
Nasıl yani anlamadım
Yokya
Bu dünyada neyi çok istersen, o senin imtahanındır!!!
Biz sevmekle hükümlüyüz, kavuşmakmı? Orasını Allah bilir!!
Çünkü ayrılıkta sevdaya dahil, çünkü ayrılanlar hala sevgili...
Ve bazıları yokken bile vardır fazlasıyla...
Beni merak etsene belki iyi değilimdir!
Ve her gidişin,
Bi geri dönüşü var...
Ağzı olan seviyor zaten, siz kalbi olana denk gelin.
Her daim kendin ol, sen seni anlayana mucizesin.
Sana göre
Anlamadım
Hep seni düşünmek için kimsenin yüzüne bakmadım...
Nasıl bir zamanda yaşıyoruz anlayamadım. Neden gidenler hâlâ dönmüyor?
Yoruldum dedikçe, yokuş oldunuz.
Kırıldıkça içimize kapandık, buna "sen değiştin" dediler.
Zaten sen her zaman “az sonra gidecek” gibiydin.
İnsan hiç affetmeyeceği birini de özlermiş.
Sevdi de diyemiyorum sevmedi de.
Bazı şeyler hala mümkün; lakin mühim değil..
Yaramın nerde olduğunu bilmiyorum. Yalnız bir yerlerim acıyor, çok acıyor..
Bir bulut ol yağmuru bahane et gel.
Bırak hakikat incitsin seni, bir yalan avutacağına.
Mesela bir süre sonra unutuyorsun. Hissettiklerini, yaşadıklarını, sesini... Ama işte en çok şunu soruyor insan kendine; Neden sevmedi?
…insanların bıraktığı izler genellikle yara oluyor.
Uzaktayken sevmek mümkündü.
Dokunmadan, hissetmeden,
Sevmenin ne olduğunu bilmeden sevmek.
Bu kadar uzak olup, kalbimde uyuman ne tuhaf.
Bana binlerce kez iyi ki varsın dedikten sonra yokmuşum gibi davrandın.
Ziyanı yok, gülüşü yeter Usta.
Ah be sevdiğim. Bu sokaklar bizi el ele görmeden yıkılacak.
Sesini duymayalı bir asır geçti sanki,
Gülüşünü görmeyeli ömür bitti.
Senin canın sağolsun ben hallediyorum zaten bir şekilde.
Dokunamadığın birini özlüyorsan,
Özlediğin kalbine dokunmuştur çoktan.
Beni öptüğü gün doğdum, beni terk ettiği gün öldüm, beni sevdiği birkaç hafta da yaşadım.
Her daim kendin ol, sen seni anlayana mucizesin...
Gönlün kimi severse, aşk onda güzeldir.
Gitmek isteyeni kırk düğüm halatla bağlasan da tutamazsın. Kalmak isteyene bir saç teli bile yeter.
Kimse boşuna girmemiştir hayatınıza. Ya imtihandır, ya da armağan.
Umutlar sanki yarınlardan vazgeçmiş…
Seni soruyorlar. Öldü mü diyeyim yoksa dönecek mi? İkisi de imkansız değil mi? Çünkü biliyorum; asla geri dönmezsin ve biliyorsun; sen benim için asla ölmezsin!
İnsanları dinlemek onları anlamak için yeterli değil.
😊
"Gidecek" diye düşündün, adın gibi emindin buna. Kalmak için gelmemişti. Kalmak için yaratılmamıştı. Bazı insanlara 'kal’ demekle "öl" demek aynı şeydi sanki.
Sende yüreğim var,
Canım var, aklım fikrim var,
Sende her şeyim var...