Üzüntülü Sözler

Sayfamızda; Üzüntülü Sözler, Üzüntü Sözleri, Üzüntülü Mesajlar, Üzücü Sözler, Üzüntü ile ilgili Sözler yer almaktadır.

Üzmeyin beni, vallahi halim kalmadı.

Sevmek kolay olsa da, unutmak zordur!

Yaşamıyorum, yalnızca hayatta kaldım.

Beni yokluğunla savaştırma, kaybederim.

En uzun süren sevdalar, yarım kalanlardır!

Tek başıma değilim, ben ve ümitsiz aşkım var.

Bir damla hüzündür kalbimden gözlerime yansıyan.

Şu an kalbim sıcaksa, fazla uzaklaşmış olamazsın.

Sükûtun da sesi var ama onu anlayacak yürek lazım.

Çoğu zaman kendimden nefret etmeme sebep oluyorsun!

Çoğu zaman sen kör olursun sevginden, O ise nankör!

Tıpkı nar gibiyim; dışım tek parça, içim paramparça.

Yine başroldeyim ve yine maalesef üzgünü ben oynuyorum.

Kimse bilemez be canım. Bir yara bir ömrü nasıl kanatır.

Beni sevebilme ihtimalin bile güzeldi. Keşke olabilseydi.

Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.

Nelere değiştim hayalini, bilseydin kalırdın sonsuza kadar!

Biliyorum, herkes bir gün gider. Ama sen biraz daha kalsana.

Bazen parmak uçlarına kadar üzer mi hayat adamı! Üzüyor işte.

Hangi mevsimin rüzgârıdır aşk? Ne yana dönsem yüzüme hüzün eser.

Yüzün değil, hüzün görünür aynada bazen, ama bir şey yapamazsın.

Sevdiğini kaybeden insanın, gülümsemesinde bile bir hüzün vardır.

• Bazen üzüntüler, gözyaşlarının uzanamayacağı kadar derindedirler.

Bizim nikâhımız mahşere kaldı, seven kalbim seni hiç unutmayacak.

Hala yitik bir kentin yıkık binaları gibiyiz; karışık ve fazlalık!

Kimseyi kırmayayım diyorum, bir de bakıyorum kendim paramparçayım.

Değer taşıyan tek hikaye vardır, oda bedelini sizin ödediğinizdir.

Belki kimse olmayacak senin gibi; ama sende olmayacaksın eskisi gibi.

Kal dersem kalırsın biliyorum. Ama kal dersem, kalmanın anlamı kalmaz.

Peki, başka bir ekleyeceğin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacağım ben.

Ve aşk bir köşe başında dilenir oldu, Allah rızası için biraz ‘sadakat.’

Hayat bazen aşık olduğunuz kişinin size sevgilisini anlatması kadar acı.

Bir şeyden çok eminim ki. Kendimi üzdüğüm kadar, kimseyi üzmedim hayatta.

Umutlar da yiter, düşlerin ardından. Gülüşler de tükenir, gidenin ardından.

Ne garip bir yol bu dünya. Huzura yürümek isterken hüzüne takılmış gidiyoruz.

Hüzün değil bu gözlerimdeki buğu. Sadece anılara daldım da, biraz acıttı işte.

Sevdiğin insanları kaybetmeye alıştığın zaman, hayatı önemsememeye başlıyorsun.

Şart mı dudaklarımla kal demem, gözlerim çığlık çığlığa gitme diye haykırırken!

Her insanın aynalara göstermediği bir yüzü ve kimseye söylemediği bir hüznü vardır…

Ömrümün her gününde, asırlık elem saklı. . . Adın kalbime mühür artık, dilde yasaklı!

Bir acemi şairim dalmışım şiirlerle aşka. Ve ben ne giysem yakışmaz bana hüzünden başka.

Başım önde bu aralar. Suçlu olduğumdan değil! Görülmeye değer hiç bir şey kalmadığından.

Keşke çocukken fazla mutlu olmayıp birazını da bu zamanlara saklasaydım. Lazım oluyor arada.

Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat. Kaybolmuş bir anahtar kadar sahipsizim anne.

Ben küçücük bir bebektim sen kocaman bir sevda. ben senin ellerinde büyüdüm, sen benim yüreğimde.

Uyanmak istemiyorsan, berbat bir hayatın vardır. İşin ilginç yanı uyuyamıyorsan da, berbat bir hayatın vardır.

Sen giderken nasıl mı çaresizdim? Anlatayım. Koskoca orman yanıyordu ve benim gözlerimden başka yerde su yoktu!