Bu sayfamızda John Locke Sözleri, John Locke Alıntılar yer almaktadır.
Çemberde baş son bir.
Bütün değer, çaba sonucudur.
Doğanın en güzel ilacı uykudur.
Hukukun bittiği yerde tiranlık başlar.
Tanrı’dan başka sığınacak kimse yoktur.
Seni endişelendiren şey, seni kontrol eder.
Mülkün olmadığı yerde adaletsizlik de olmaz.
İnanç bizi bilgimizle çelişen hiçbir şeye ikna edemez.
Acı veren ve acıyı sürekli hale getiren ruhlarımızdır.
Hiçbir insanın bilgisi, edindiği tecrübenin ötesine geçemez.
Korku doğru idare edildiği sürece faydası olan bir tutkudur.
Bütün dünya bir türlü konuşup başka türlü eylemde bulunuyor.
Her birey kendi kişiliğinin ve mülkiyetinin mutlak efendisidir.
Mutluluk ve mutsuzluk son sınırlarını bilmediğimiz iki durumdur.
İnsan çoğu zaman mutluluğun şartlara değil akla bağlı olduğunu unutuyor.
Kaynağı kendi zehirleyen ebeveynler suyun neden acı olduğunu merak ediyor.
İnsanların siyasi topluma girmelerinin nedeni mülkiyetlerinin korunmasıdır.
Her şey, zevk ve acı vermesi bakımından John Locke Sözleri iyi ya da kötü olarak adlandırılır.
Hiç bir insanın bilgisi öğrenmiş ve görmüş geçirmiş olduğunun ötesine geçemez.
Allah tarafından hiçbir şey insanın bozması ya da yıkması için yaratılmamıştır.
İnsanların düşüncelerinde bir değişiklik meydana getirebilen sadece ışık ve kanıttır.
Felsefe bütün düşüncelerimizin duyumlarımızla, gerçek alemden geldiğini tanıtlamaktır.
Hakiki dinin bütün hayatı ve gücü, aklın samimi ve tam olarak ikna edilmesine bağlıdır.
Düşüncem odur ki, erdem olmadan ne bu dünyada ne de öteki dünyada mutlu olmak mümkündür.
Doğa kanunları Tanrı’nın emirleridir. Onlar olmasa, biz âhlaki dayandıracak bir temel bulamayız.
Fikirlerine ”aşık olan” insanlar sadece varsayımlarda bulunmaz, https://www.neguzelsozler.com ortaya yanlış iddialar da atarlar
Doğuştan bilgi yoktur ve insan zekası doğduktan sonra dolmaya başlayan bomboş bir levha tabulası dır.
Devlet, bireyin inandığı gibi yaşamasına müdahale edemez; müdahale edilmesine de müsamaha gösteremez.
Tuhaf, biz insanlar bukalemun gibiyiz. Ahlaki değerlerimizin rengini, çevremizdekilerinkine bakarak seçiyoruz.
Her insanın kendi kimliğinde mahfuz bir mülkiyeti vardır. Buna kendi dışında hiç kimsenin bir hakkı yoktur. Bedeninin emeği, ellerinin işi tamamen kendisine aittir.
İnsana düşen iş her şeyi bilmek değil, fakat davranışımızı ve pratik hayatımızı ilgilendiren hususları bilmektir sadece ve yeteneklerimiz böyle bir bilgiyi edinmeye yeterlidir.
Aklın açık ve bariz emirleriyle çelişen veya bu emirlerle tutarlı olmayan hiçbir şey, aklın hiçbir şekilde dahil edilemeyeceği bir inanç meselesi olarak karşımıza getirilemez veya onaylanamaz.
İnanç, aklın çıkarımlarıyla değil, Tanrı’dan gelenler gibi olağanüstü bir iletişim sayesinde elde edilen önermelerin onaylanmasıdır. Doğruların insanlar tarafından bu biçimde keşfedilmesine vahiy denir.
Akıl, bence insan zihninin algılar veya düşünme gibi doğal yeteneklerini kullanarak elde ettiği fikirlerden yapılan çıkarımlarla eriştiği önermelerin ya da doğruların kesinliğinin veya olasılığının bir keşfidir.
Herhalde delalet ve dinde mezhep ayrılığı konusunda bir şeyler eklemem yanlış olmaz. Bir Türk, bir Hıristiyana göre dine karşı gelen (delalet eden) ya da mezhep ayrılığında bulunan birisi değildir ve olamaz da. Eğer herhangi bir insan Hıristiyanlıktan İslama geçerse, delalet etmiş ya da hizipçilik yapmış sayılmaz. Sadece mürtet ya da kafir olarak addedilebilir. Hiç kimse farklı dinlere mensup kimselerin dinlerini değiştirmemeleri halinde onları delaletle ve hizipçilikle suçlayamaz.
