Küçük bir kıvılcım kadar derdim vardı benim. Ne gerek vardı barut olmaya...

Bir kadın hep yanında olacak hayat arkadaşı arar. SAHİP değil!

Olmayacak şeyleri hep oluruna bıraktık...

Hala aynı acıları yaşatmaya devam ediyorsa eğer bu sadece senin aptallığındandır.

Eğer şu an ömründe hiç yaşamadığın mutluluğu yaşatıyorsa sana bilki katlandığın onca acıya değmiştir.

Tek başına bile bana koskocaman bi aile olabiliyorsun.

Bu hayatta verdiğin huzurdan daha değerli bir şey bilmiyorum.

Bir kuş düşün yazın bittiğinin farkına varmamış. Sonbahar gelince de konacak dal aramış. En sonunda da ölmüş ama dediğim gibi sonbahar... Unutma hiç bir kuş yaprak dökmüş bir ağaca konmaz. Sen gittikten sonra yaprak döktüm. Ne sen gelip ilkbaharı getirdin ne de başka bir kuş kondu tekrar yeşerdim.

Seni beklemiş olabilirim ama yokluğuna öyle alıştım ki dönsen de artık yoksun benim için.

Artık seninle bir araya gelmemiz kör bir insana renkleri anlatmak kadar zor.

Teşekkürler. Dibin de dibi olduğunu bana gösterdiğin için.

Hâlâ gidişinin yası var üzerimde. Siyahlara bürünmüş üstüm başım. Tıpkı yüreğim gibi.

Tıpkı bir kutupyıldızı gibiyim. Etrafımda milyonlarca dostum var ama hâlâ yalnızım.

Yine gece oldu, tavanı saatlerce beyaz perde yerine koyup hayal kurma vakti...

Ne yıkıldık be. Öyle bir sarsıntı yarattı ki giderken bıraktığı enkazın altında kaldı tüm sevgim.

Gelme artık. Ne yıldızlar gökyüzündeyken ne de güneş yeryüzünü ısıtırken. Gelmeyeceğini bile bile beklemek bir aptallıktı zaten.

Benim aşık olduğum insan özel olur. Herkese çirkin bana güzel görünür. Herkese kötü bana güzel bakar. Velhasıl herkese herkesmiş.

Bekle. Soğuktan üşü yazı bekle. Yağmurdan sonra güneşi bekle. Hüzünden sonra mutluluğu bekle. Bunlar gelirde gittikten sonra sevgiliyi bekleme o gelmez.

Geleceksen bekleme giderken karartığın gönül bahçemde geri döndüğünde umudumun çiçek açmasını...

Beni sevebildiğin zaman haber ver, eğer ordaysam severim seni...

Bir kez kırıldıysa bir daha onaramaz hiç kimse kırık kalbini. Yeni biri çıktı mı tekrar aşık oldum diyorsun. En fazla kendini kandırıyorsundur. Nerde görülmüş önceden okunan bir kitabın tekrar aynı heyecanla okunduğunu.

Belki bir gün sende kaysın diye yıldızları izlersin, sırf dilek dilemek için...

Batan tek şey güneş değildir. Kiminin sözleri, kiminin sevgisi batar...

Yıldızlar o kadar kalabalık içinde kendi karanlığını paylaşamadığı için mi yalnız?

İnsanlar yüzüne baktıkça kendinde bir şeyler arasın. Sanki en büyük kusur senmişsin gibi. Sanki senden başka herkes kusursuzmuş gibi...