Bu sayfamızda Emile Zola Sözleri, Emile Zola Kitap Alıntıları yer almaktadır.
Her şey sadece bir rüya.
Ana, hayatın ebediliğidir.
Erkeği erkek yapan kadındır.
Saygı olmayan yerde aşk da olmaz.
Ümit gidince, yaşamak zevki de gider.
Dünyada biricik acı, sevildiğini sanmamaktır.
Nefsine hakim olamayan, hiç bir şeye hakim olamaz.
İnsan güçlü olmadığı zaman akıllı olmak zorundadır.
Gerçeği susturup, yeraltına gömseniz bile, büyüyecektir.
İnsan üzüntülerini anlatarak, başkasını memnun etmemeli.
Adalet ancak gerçekten, saadet ancak adaletten doğabilir.
Gerçek uygun adım ilerliyor ve hiç bir şey durduramayacak.
Mumu söndür, düşüncelerimin rengini görmeye ihtiyacım yok.
..çünkü insan kötülük yapmıyorsa, fırsat çıkmadığındandır.
Niteliğimle üstün gelemezsem, niceliğimle üstesinden gelirim.
Hiç bir şey, bir kalbi karşılığı olmayan sevgi kadar yoramaz.
İnsanoğlu umudunu yitirdi mi, yaşamanın da tadı kalmıyordu çünkü.
Sadece tek bir düşünce için yaşamıştım : Emile Zola Sözleri aşık olmak ve acı çekmek.
İnsanlık yalanı ve adaletsizliği kılıçla değil, kitapla yenecektir.
Hiç bir süs ve makyaj bir kadını, analık sevgisi kadar güzelleştiremez.
Yetenek yoksa sanatçı olmaz, ama çalışmadıkça yetenek hiç bir işe yaramaz.
Hiç bir şey bitmiş değil, her şeyin yeniden başlaması için birazcık mutluluk yeter.
Gelecekten umut kesilmez, her şeyin yeniden başlayabilmesi için azıcık talih yeter!
Sanatçı yetenek olmadan bir hiçtir, fakat yetenek de çalışma olmadığında bir hiçtir.
Bir kişiye karşı yapılmış haksızlık, bütün insanlığa karşı yapılmış haksızlık demektir.
İrtica saltanatını bir ülkenin eğitimini ele geçirerek https://www.neguzelsozler.com kurar ve böylece kökleşir kalır.
Ancak, tüm baskılara tüm aldatmacalara tüm saptırmalara karşın, dürüst insanlar tükenmez.
Ben sözcükleri hiç sevmem. İnsan birini sevdi mi, yapabileceği en iyi şey onu göstermektir.
İşçi ordusu, bir gün tüm toprağı çatlatacak ve köle olmaktan çıkıp efendi haline gelecektir.
Gerçeği yerin altına gömseniz bile, o bir gün büyüyerek patlayacak ve her şeyi yok edecektir.
İnsanoğlu yeryüzünde hak ve adaleti gerçekleştiremeyecekse, toptan yok olsun çok daha iyiydi!
Güzelliği anlamak için bir kere bakmak yeter ama, bir karara varmak için çok düşünmek gerekir.
İnsan haklı oldu mu, yüreğine kuvvet geliyor, bileği kolay kolay bükülmüyor, öyle değil mi ha?
İnsan kendi gönlüne yalan söyleyebilir, dolu dolu sevdikten sonra günün birinde sevmez olabilir miydi?
Sanatçının içinde iki tip insan vardır, biri şair diğeri de zanaatçı. Biri şair doğar. Diğeri zanaatçı olur.
Pırlantadan alınmayan vergi, kitaptan alınıyordu; çünkü pırlanta alandan değil, kitap okuyanlardan korkuyorlardı.
İnsanın alışamayacağı hiç bir şey yok. Alışıyoruz, ama çok şey kaybediyoruz. Kendimiz kendimizi böyle tüketiyoruz.
Hayvanların kaderi gülünç görünme korkusundan daha önemli benim için, insanın kaderiyle inceden inceye bağlı çünkü.
“Dünyayı bir günde yıkıp yeni baştan yapamazsınız. Bir günde her şeyi değiştireceklerini söyleyenler ya şarlatan ya da alçaktırlar.”
Bana sorarsanız eğer, bu hayata ne yapmaya geldin diye, size şunu söyleyeceğim: ben bu hayata, sonuna kadar yüksek sesle yaşamak için geldim.
Okullarda beyinleri yıkanan genç kuşaklar yönetimde görev aldıkları zaman ülke çıkarlarının değil, kendilerini eğitenlerin sözcüleri olacaktır.
Neden insanların bir bölüğü yoksul, bir bölüğü aşırı zengindi? Neden birinciler ikincilerin çizmesi altında eziliyor, bir gün onların yerine geçebilme umudu beslemeden ha bire acı çekiyordu?
İçinde bulundukları yüzyıl sona ermeden yeni bir devrim, hem de bu kez işçi devrimi olacak, toplum temelinden sarsılıp yıkılacak, sonra onun yerine daha temiz, daha adil bir toplum kurulacaktı.
İnsanların dünyanın sonuna kadar, kurtlar gibi birbirlerini yiyip bitirmelerini seyretmek istiyorsan, kollarını bağlayıp sakinlik içinde durmak en bulunmaz çaredir. Ama bu olamaz. Buna karşı koymalı. Aksi hâlde devamlı bir adaletsizlik hâkim olacak ve zenginler her zaman fakirleri sömürerek yaşayacaklar.
